-
1 zmienić\ się
zmieni|ć sięсов. 1. измениться; перемениться;\zmienić\ się się na lepsze измениться к лучшему; pogoda się \zmienić\ sięła погода переменилась;
2. смениться, сменить друг друга+1. przekształcić się, przeobrazić się 2. wymienić się
-
2 zmienić się
сов.1) измени́ться; перемени́тьсяzmienić się się na lepsze — измени́ться к лу́чшему
pogoda się zmieniła — пого́да перемени́лась
2) смени́ться, смени́ть друг дру́гаSyn:
См. также в других словарях:
zmienić — dk VIa, zmienićnię, zmienićnisz, zmień, zmienićnił, zmienićniony zmieniać ndk I, zmienićam, zmienićasz, zmienićają, zmienićaj, zmienićał, zmienićany 1. «nadać inny wygląd, inną postać komuś, czemuś; przeobrazić, przekształcić kogoś, coś» Zmieniły … Słownik języka polskiego
lepszy — lepszypsi st. wyższy od dobry a) w zn. 1: Najlepsi przyjaciele, synowie. Mieć dla kogoś najlepsze uczucia. Rozstać się z kimś w najlepszej zgodzie. Był lepszy dla przyjaciół niż dla rodziny. b) w zn. 2: Mieć najlepsze intencje. ◊ Mimo najle … Słownik języka polskiego
naprawić — dk VIa, naprawićwię, naprawićwisz, naprawićpraw, naprawićwił, naprawićwiony naprawiać ndk I, naprawićam, naprawićasz, naprawićają, naprawićaj, naprawićał, naprawićany 1. «doprowadzić do stanu używalności, do porządku, usunąć w czymś usterki,… … Słownik języka polskiego
plus — 1. Być na plusie «mieć bilans dodatni»: (...) co pana zdaniem decyduje o tym, że firma jest na plusie, że rozwija się, że ma ciągle nowych klientów? GWs 126/1995. 2. Mieć u kogoś plus «zyskać czyjąś aprobatę»: Jeżeli to, co mówiłeś, okaże się… … Słownik frazeologiczny
korzyść — ż V, DCMs. korzyśćści; lm MD. korzyśćści «pożytek, zysk» Korzyści materialne, finansowe, moralne. Ciągnąć z czegoś korzyści. Dawać, przynosić korzyści. Mieć z czegoś korzyści. Czerpać z czegoś korzyści. Korzyść dla ogółu. Pracować z korzyścią d … Słownik języka polskiego
poprawić — dk VIa, poprawićwię, poprawićwisz, poprawićpraw, poprawićwił, poprawićwiony poprawiać ndk I, poprawićam, poprawićasz, poprawićają, poprawićaj, poprawićał, poprawićany 1. «doprowadzić do porządku, przywrócić właściwą postać; wyrównać, ułożyć,… … Słownik języka polskiego
obracać — ndk I, obracaćam, obracaćasz, obracaćają, obracaćaj, obracaćał, obracaćany obrócić dk VIa, obracaćcę, obracaćcisz, obróć, obracaćcił, obracaćcony 1. «nadawać czemuś ruch obrotowy, wirujący, kręcić coś (rzadziej kogoś), poruszać czymś w koło»… … Słownik języka polskiego
położenie — n I 1. rzecz. od położyć Położenie ręki na ramieniu. Położenie fundamentów, podłóg. Położenie chorego do łóżka. 2. «miejsce, gdzie się coś znajduje, gdzie jest położone; pozycja zajmowana przez dany przedmiot w stosunku do otoczenia» Malownicze,… … Słownik języka polskiego
życie — 1. Bez życia «bez zapału, mało energicznie» 2. Brać, traktować życie lekko «być lekkomyślnym, postępować lekkomyślnie, beztrosko, niczym się nie przejmując»: Podziwiał jego odwagę brania życia lekko i nieodpowiedzialnie, jakby to było majowe… … Słownik frazeologiczny
dobry — dobrybrzy, lepszy 1. «życzliwy, skłonny do pomagania; łagodny, serdeczny, przyjazny» Dobre serce. Dobry uśmiech. Dobrzy ludzie. ∆ Bądź tak dobry «zwrot grzecznościowy poprzedzający prośbę o coś» ◊ Dać, powiedzieć komuś dobre słowo «przemówić do… … Słownik języka polskiego
życie — n I, blm 1. «stan organizmu polegający na nieprzerwanym ciągu biochemicznych procesów przemiany materii i energii, związanych z wymianą materii i energii z otoczeniem, charakteryzujący się tym, że organizm odżywia się, oddycha, wydala zbędne… … Słownik języka polskiego